Apakah kesukaran untuk mengesan dron dalam sistem radar?

Semua orang tahu bahawa sistem radar sukar untuk mengenal pasti dron dan dron kecil yang terbang dekat dengan tanah. Jadi, apakah kesukaran untuk mengesan dron?

1. Pengecilan dan penyembunyian: Banyak dron mempunyai volum yang kecil, mengakibatkan kawasan taburan radar kecil dan terbang pada ketinggian rendah, seterusnya mengurangkan kemungkinan dikesan oleh radar. Untuk mengesan sasaran, radar mesti kekal dalam barisan penglihatan dengan dron. Ini amat bermasalah dalam persekitaran bandar, kerana dron mungkin hanya muncul dalam garis penglihatan sensor selama beberapa saat sebelum hilang semula.

2. Bergerak dan melayang: Kenderaan udara tanpa pemandu boleh melakukan penerbangan bergerak pantas dan boleh menukar arah dan kelajuan penerbangannya pada bila-bila masa, yang menimbulkan kesukaran untuk pengesanan radar. Sesetengah mod penerbangan - terutamanya pergerakan melayang dan menegak - mungkin lebih sukar untuk mengesan dron untuk sistem pengesanan menggunakan algoritma penjejakan automatik.

3. Bunyi latar belakang yang kompleks: Apabila radar mengesan dron, adalah perlu untuk membezakan isyarat gema dron daripada hingar latar belakang yang kompleks. Contohnya, dron mungkin terbang dalam persekitaran yang kompleks seperti bandar, kawasan pergunungan atau lautan, di mana terdapat sejumlah besar sumber gangguan radar, termasuk antena komunikasi, radio dua hala, sistem telemetri, dan juga wayar dan lampu LED.

4. Aplikasi teknologi siluman: Dron boleh menggunakan pelbagai teknologi siluman, seperti bahan penyerap radar, salutan siluman, bahan bukan logam, dan bahan komposit, untuk mengurangkan pantulan gelombang radar, menjadikan kawasan pantulan dron pada radar lebih kecil dan sukar dikesan. Reka bentuk dan binaan khas juga boleh digunakan, seperti permukaan condong, untuk menyerakkan gelombang radar dan bukannya memantulkannya kembali ke radar, yang boleh mengurangkan kemungkinan dikesan oleh radar. Optimumkan reka bentuk enjin dan gunakan salutan sinaran haba untuk mengurangkan keberkesanan pengesanan sistem pengesanan inframerah seperti radar pengimejan terma.

Teknologi siluman di atas boleh digunakan secara individu atau gabungan untuk meminimumkan risiko pengesanan dron. Walau bagaimanapun, perlu diingatkan bahawa teknologi siluman ini tidak dapat sepenuhnya menghalang dron daripada dikesan, sebaliknya mengurangkan kemungkinan dan keberkesanan pengesanan.

5. Penjejakan berbilang sasaran: Dalam persekitaran medan perang moden, adalah sangat mungkin untuk mempunyai berbilang dron serentak. Radar perlu dapat menjejak dan membezakan semua sasaran, yang meletakkan keperluan tinggi pada prestasi sistem radar. Untuk menjadi berkesan, sistem pengesanan sistem anti dron perlu mempunyai kadar positif palsu dan negatif palsu yang rendah. Ini sukar dicapai.

Elemen pengesanan C-UAS mestilah cukup sensitif untuk mengesan semua dron di kawasan penggunaan, tetapi sistem yang terlalu sensitif boleh menghasilkan sejumlah besar penggera palsu, menyebabkan sistem tidak dapat digunakan. Menurut keputusan ujian sistem anti dron, membezakan sasaran sebenar dalam persekitaran yang kompleks memerlukan "jumlah tenaga kerja yang ketara".

6. Had kos dan sumber: Walaupun terdapat beberapa teknologi radar canggih yang boleh meningkatkan keberkesanan pengesanan dron, teknologi ini selalunya mahal dan memerlukan sejumlah besar sumber pengkomputeran, yang tidak kondusif untuk penggunaan berskala besar. Secara relatifnya, dron mempunyai kos dan ambang yang lebih rendah, dan boleh digunakan secara meluas, menimbulkan cabaran hebat kepada teknologi radar.

Selain itu, sistem radar perlu menggabungkan teknologi lain seperti elektro-optik, inframerah, frekuensi radio, dll. untuk meningkatkan ketepatan dan kebolehpercayaan pengesanan dron.